Heupdysplasie is een vaak voorkomende orthopedische aandoening bij honden. Letterlijk vertaald betekent het ‘abnormale vorming van de heup’. De aandoening kan pijnlijk zijn voor de hond en kan leiden tot verminderde mobiliteit en een verminderde kwaliteit van leven. Begrip van de oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling kan hondeneigenaren helpen bij het herkennen en aanpakken van deze aandoening.
Oorzaken en risicofactoren
Heupdysplasie is een erfelijke aandoening, wat betekent dat het vaak wordt doorgegeven van ouder op nakomeling. Rassen zoals Duitse herders, Labrador Retrievers, Sint-Bernards en Golden Retrievers hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van deze aandoening, maar het kan bij elk ras voorkomen.
Naast genetische factoren kunnen omgevingsfactoren, zoals overgewicht, snelle groei tijdens de puppytijd en overmatige lichaamsbeweging, ook bijdragen aan de ontwikkeling van heupdysplasie.
Hondenrassen met met verhoogd risico op heupdysplasie
Heupdysplasie is een erfelijke aandoening, en sommige hondenrassen hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen ervan vanwege hun genetische aanleg. Hoewel elk ras potentieel kan worden getroffen, zijn hier enkele van de rassen die vaker worden geassocieerd met een hoger risico op heupdysplasie:
- Duitse Herder: Deze populaire werkhond staat bekend om zijn intelligentie en loyaliteit, maar helaas ook om zijn vatbaarheid voor heupdysplasie.
- Labrador Retriever: Als een van de meest populaire rassen ter wereld, is het cruciaal om bewust te zijn van hun risico op heupdysplasie, vooral als je overweegt te fokken.
- Golden Retriever: Net als de Labrador is ook de Golden Retriever gevoelig voor deze aandoening.
- Sint-Bernard: Deze grote honden zijn lief en zachtaardig, maar hun grootte kan ook bijdragen aan hun risico op heupaandoeningen.
- Rottweiler: Nog een groot ras, Rottweilers zijn krachtige honden die vatbaar zijn voor meerdere gewrichtsaandoeningen, waaronder heupdysplasie.
- Newfoundlander: Dit grote en zachte ras staat ook op de lijst van rassen met een hoger risico.
- Bulldog: Hoewel ze kleiner zijn dan sommige van de andere rassen op deze lijst, zijn Bulldogs ook vatbaar voor heupdysplasie vanwege hun unieke lichaamsbouw.
- Mastiff: Hun enorme grootte maakt hen vatbaar voor verschillende gewrichts- en botproblemen.
- Boxer: Deze energieke honden kunnen helaas ook last hebben van heupdysplasie.
- Chow Chow: Met hun kenmerkende donzige vacht zijn Chow Chows ook een ras dat bekend staat om hun genetische aanleg voor heupdysplasie.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden, en het is belangrijk op te merken dat niet elke hond van deze rassen heupdysplasie zal ontwikkelen. Bovendien kunnen goede fokpraktijken, die honden met bekende gezondheidsproblemen uitsluiten van fokprogramma’s, helpen het risico op heupdysplasie in toekomstige generaties te verminderen. Laat deze rassen dus niet direct links liggen!
Symptomen
Heupdysplasie manifesteert zich vaak al op jonge leeftijd, maar de symptomen kunnen ook later optreden, vooral als gevolg van artrose. Enkele veelvoorkomende symptomen zijn:
- Manke lopen of een onregelmatige gang.
- Moeilijkheid met opstaan na rusten.
- Verminderde activiteit en verminderde interesse in spelen.
- Pijn of ongemak in de heupen bij aanraking.
- Een “hoppende” beweging bij het rennen.
Diagnose
Als u vermoedt dat uw hond heupdysplasie heeft, is het raadzaam om uw dierenarts te raadplegen. De diagnose wordt meestal gesteld op basis van lichamelijk onderzoek en röntgenfoto’s van de heupen. Een dierenarts kan de ernst van de dysplasie beoordelen door de pasvorm van het heupgewricht en de aanwezigheid van artrose op de röntgenfoto’s te analyseren.
Behandeling en beheer
Hoewel heupdysplasie niet volledig kan worden genezen, zijn er verschillende behandelingsopties beschikbaar om het ongemak te verminderen en de kwaliteit van leven van de hond te verbeteren:
- Gewichtsbeheer: Overgewicht kan de druk op de heupgewrichten verhogen, dus het handhaven van een gezond gewicht is essentieel.
- Medicatie: Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) en pijnstillers kunnen worden voorgeschreven om pijn en ontsteking te verminderen.
- Supplementen: Voedingssupplementen zoals glucosamine en chondroïtine kunnen de gezondheid van de gewrichten ondersteunen.
- Fysiotherapie: Oefeningen en massages kunnen helpen bij het behouden en verbeteren van de mobiliteit.
- Chirurgie: In ernstige gevallen kan een operatie, zoals een heupprothese, overwogen worden.
Preventie
Omdat genetica een grote rol speelt in het ontwikkelen van heupdysplasie, is het belangrijk om de genetische achtergrond van een hond te kennen voordat u gaat fokken. Door honden met heupdysplasie uit het fokprogramma te houden, kan het risico op het doorgeven van deze aandoening aan de volgende generatie worden verminderd.
Daarnaast is het belangrijk om puppies niet te overbelasten met intensieve lichaamsbeweging en om hun groei en voeding goed te monitoren om het risico op het ontwikkelen van heupdysplasie te verminderen.
Conclusie
Heupdysplasie bij honden is een ernstige aandoening die een aanzienlijke impact kan hebben op de kwaliteit van leven van een hond. Het is essentieel voor hondeneigenaren om zich bewust te zijn van de symptomen en behandelingsopties, en om preventieve maatregelen te nemen om het risico op het ontwikkelen van deze aandoening te minimaliseren. Door samen te werken met dierenartsen kunnen eigenaren ervoor zorgen dat hun honden een lang, gezond en pijnvrij leven leiden.
